Soru
a,b, c, d ve e birer reel sayı olmak üzere, |a±|bx+c||=dx+e denkleminin olası köklerinin x1,2=−c+e±ab+dx3,4=−c−e±ab−d olduğunu gösteriniz. (Eğer katsayılar birer rasyonel sayı ise, köklerin de rasyonel olduğu görülmektedir.)Çözüm
Soruda geçen ± yerine + kullanarak çözüm vereceğim. − için çözümü ilgililer yapabilir.
Öncelikle |a+|bx+c||=dx+e denkleminin ilk mutlak değerinden kurtulalım: |bx+c|=dx+e−a veya |bx+c|=−dx−e−a olur. Her iki tarafında karesini alarak ikinci mutlak değerden kurtulalım: b2x2+2bcx+c2=d2x2+2d(e−a)x+(e−a)2 veya b2x2+2bcx+c2=d2x2+2d(e+a)x+(e+a)2 olur. Düzenlersek, (b2−d2)x2+2[bc−d(e−a)]x+c2−(e−a)2=0(1) veya (b2−d2)x2+2[bc−d(e+a)]x+c2−(e+a)2=0(2) elde edilir. (1) nolu denklemde (b2−d2)x2 ifadesini
(b+d)x(b−d)x biçiminde, c2−(e−a)2 ifadesini de
c+(e−a)c−(e−a) biçiminde ayırıp çapraz çarpımı gerçekleştirirsek denklemin orta terimi olan 2[bc−d(e−a)]x ifadesini elde ederiz. O halde (1) nolu denklemin çarpanlara ayrılmış biçimi [(b+d)x+c+e−a]⋅[(b−d)x+c−e+a]=0 olur. Bu ifadeden denklemin olası kökleri x1=−c+e−ab+dx2=−c−e+ab−d olur.
Benzer biçimde (2) nolu denklemde, (b2−d2)x2 ifadesini
(b+d)x(b−d)x biçiminde, c2−(e+a)2 ifadesini de
c+(e+a)c−(e+a) biçiminde ayırıp çapraz çarpımı gerçekleştirirsek denklemin orta terimi olan 2[bc−d(e+a)]x ifadesini elde ederiz. O halde (2) nolu denklemin çarpanlara ayrılmış biçimi [(b+d)x+c+e+a]⋅[(b−d)x+c−e−a]=0 olur. Bu ifadeden denklemin olası kökleri x3=−c+e+ab+dx4=−c−e−ab−d olur. Bu kökler derlenip soruda verilen biçimde gösterilebilir.
Soru
a<b olmak üzere, şekildeki gibi yarıçapları sırasıyla a ve b olan O1 ve O2 merkezli çemberler birbirine dıştan teğettir.Ayrıca ek olarak AO1O2 üçgeninin alanının |AO1O2|=√2ab(a+b+√2ab)a+b+2√2ab formülü ile bulunabileceğini gösteriniz.
Çözüm
Şekildeki gibi çemberlerin merkezleri ile teğetin değme noktalarını birleştirelim.
ADO1 dik üçgeninde |AD|=√x2+2ax AEO2 dik üçgeninde |AE|=√x2+2bx bulunur.
Şimdi aşağıdaki şekildeki gibi çemberlerin merkezlerini birleştirelim. Ayrıca O1 den geçen d ye paralel olan [FO1] nı çizelim.
|FO2|=b−a ve |O1O2|=a+b olduğundan |FO1|=|DE|=√4ab bulunur. |AD|+|AE|=|DE| olduğundan √x2+2ax+√x2+2bx=√4ab olur. Her iki tarafında karesini alırsak
x2+2ax+x2+2bx+2√(x2+2ax)⋅(x2+2bx)=4ab⇒x2+2ax+x2+2bx−4ab=−2√(x2+2ax)⋅(x2+2bx) denklemi elde edilir. Bu denklemde x2+2ax=m ve x2+2bx=n alırsak, m+n−4ab=−2√mn biçimini alır. Her iki tarafın karesi alırsak
m2+2mn+n2−8ab(m+n)+16a2b2=4mn⇒(m−n)2−8ab(m+n)+16a2b2=0 elde edilir. m ve n değerlerini yerini yazıp düzenlersek, x2(a2+b2−6ab)−x(4ab(a+b))+4a2b2=0 ikinci derece denklemi elde edilir. Bu denklem için diskriminant Δ=108a3b3 bulunur. Böylece denklemin kökleri x1,2=2ab[(a+b)±2√2ab]a2+b2−6ab olur. İfadeyi, pay kısmında yer alan (a+b)±2√2ab ifadesinin eşleniği ile genişletirsek 2ab[(a+b)±2√2ab]a2+b2−6ab⋅(a+b)∓2√2ab(a+b)∓2√2ab=2ab(a+b)∓2√2ab elde edilir. O halde bu denklemin kökleri x1,2=2ab(a+b)∓2√2ab dir. x değeri bir uzunluk olarak pozitif olacağından, sorumuzda verilen x için x=2aba+b+2√2ab olduğu kanıtlanmış olur.
AO1O2 üçgeninin kenar uzunlukları |AO1|=a+x, |AO2|=b+x ve |O1O2|=a+b olduğundan u=a+b+x olur. Heron alan formülü kullanılırsa |AO1O2|=√abx(a+b+x) olduğu görülür. Elde ettiğimiz x değeri yerine yazılıp bu eşitlik düzenlenirse istenilen |AO1O2|=√2ab(a+b+√2ab)a+b+2√2ab formülü elde edilir.
İçerme Dışarma Prensibi
Bu çalışmamda sayma ilkelerine ek olarak geliştirilen yeni bir yöntemi aktarmaya çalışacağım. Genel teoremi vermeden önce iki örnekle konuya giriş yapalım (Çalışmanın PDF sürümü yazının bitiminde yer almaktadır).
Örnek 1
200 kişinin okuduğu Hacettepe Hukuk öğrencilerinin kümesini H sembolize etsin. Böylece öğrencilerin oluşturduğu bu kümenin eleman sayısı |H|=200 olur. Bu öğrencilerden 95 tanesi İnsan Hakları Hukuku dersini, 48 tanesi de Spor Hukuku dersini alıyor olsun. İnsan hakları hukuku dersini alanların oluşturduğu kümeyi k1 ile Spor hukuku dersini alanların oluşturduğu kümeyi de k2 ile gösterelim. Böylece s(k1)=95 ve s(k2)=48 olur. Ayrıca her iki dersi de alan 20 öğrenci olsun. Bunların oluşturduğu kümeyi de k1k2 ile gösterelim. Yani s(k1k2)=20 dir. Bu durumda İnsan hakları hukuku veya spor hukuku dersini alan öğrencilerin oluşturduğu kümenin eleman sayısı s(k1veyak2)=s(k1)+s(k2)−s(k1k2)=95+48−20=123 olur. Ayrıca insan hakları dersini almayanların oluşturduğu kümeyi ¯k1 ile gösterirsek, s(¯k1)=200−95=105 ; spor hukuku dersini almayanların oluşturduğu kümeyi de ¯k2 ile gösterirsek s(¯k2)=200−48=152 olacaktır. Son olarak her iki dersi de almayanların oluşturduğu kümeyi ¯k1¯k2 ile gösterirsek, bu kümenin eleman sayısı da s(¯k1¯k2)=|H|−s(k1veyak2)=|H|−[s(k1)+s(k2)]+s(k1k2)=200−123=77 olur.
Yazdığımız s(¯k1¯k2)=|H|−[s(k1)+s(k2)]+s(k1k2) eşitliğini biraz daha soyut biçimde yorumlamaya çalışalım. Bu 200 kişi arasından herhangi biri bu derslerin ikisini de almıyorsa hem s(¯k1¯k2) içinde hem de |H| içinde sayılır. Böylece bu kişiler için eşitlik sağlanır, çünkü bu sayımda 1=1 olacaktır. Öte yandan eğer bu 200 kişi arasından herhangi biri bu derslerden sadece birini alıyorsa – örneğin insan hakları hukuku dersini – bu durumda eşitliğin solunda sayılmaz, fakat 1 kez |H| içinde, 1 kez de s(k1) yer sayılır. Dolayısıyla eşitlik yine sağlanır çünkü 0=1−1 olur. Son olarak, 200 kişi arasından herhangi biri bu derslerin her ikisini de alıyorsa eşitliğin solunda yine sayılmaz, fakat sağındaki her küme içinde 1 kez sayılır. Bu durumda da eşitlik tekrar sağlanır. Çünkü 0=1−(1+1)+1=(20)−(21)+(22) dir. Böylece eşitliğin genel olarak k1 ve k2 gibi koşullu durumlar için daima sağlanacağını göstermiş olduk.
Örnek 2
Birinci örnekteki iki derse ek olarak 36 kişinin de Fransızca dersini, 10 kişinin hem Fransızca hem de İnsan hakları hukuku dersini, 7 kişinin hem Fransızca hem de Spor hukuku dersini ve 15 kişinin de bu üç dersi aldığını düşünelim. Fransızca dersini alan öğrencilerin oluşturduğu kümeyi de k3 ile gösterirsek s(k3)=36, s(k1k3)=10, s(k2k3)=7 ve s(k1k2k3)=15 yazılabilir. Bu durumda bu üç dersin hiçbirini almayanların oluşturduğu kümenin elaman sayısı s(¯k1¯k2¯k3)=|H|−[s(k1)+s(k2)+s(k3)]+[s(k1k2)+s(k1k3)+s(k2k3)]−s(k1k2k3)=200−[95+48+36]+[20+10+7]−15=43 bulunur. Yazdığımız bu son eşitlik bir Venn şeması çizilerek elde edilebilir. Ayrıca lise seviyesinde kümeler konusunda gösterilen bir eşitlik olduğu da hatırlanabilir. Birinci örnekte olduğu gibi bu eşitliği de biraz soyut biçimde yorumlayalım.
- 200 kişi arasından herhangi biri bu derslerden hiçbirini almıyorsa eşitliğinde solunda s(¯k1¯k2¯k3) ve sağında |H| içinde 1 er kez sayılacağı için eşitlik sağlanacaktır.
- 200 kişi arasından herhangi biri bu derslerden sadece birini alıyorsa – örneğin Fransızca – eşitliğin solunda sayılmayacak ama sağında 1 kez |H| içinde 1 kez de s(k3) içinde sayılacağından eşitlik tekrar sağlanacaktır. (0=1−1)
- 200 kişi arasından herhangi biri bu derslerden herhangi ikisini alıyorsa – örneğin Fransızca ve Spor hukuku– eşitliğin solunda sayılmayacak ama sağında 1 er kez |H|, s(k3), s(k2) ve s(k2k3) içinde sayılacağından eşitlik tekrar sağlanacaktır. (0=1−(1+1)+1)
- Son olarak 200 kişi arasından herhangi biri bu derslerden her üçünü de alıyorsa eşitliğin solunda sayılmayacak ama sağındaki her küme içinde 1 er sayılacağından eşitlik tekrar sağlanacaktır, çünkü bu durumda da 0=1−[1+1+1]+[1+1+1]−1=(30)−(31)+(32)−(33)
Böylece sonlu bir H kümesinin k1, k2 ve k3 koşullu üç alt kümesinin hiçbirinde bulunmayan elemanların oluşturduğu kümenin eleman sayısı için yukarıdaki eşitliğin daima doğru olduğu göstermiş olduk.
Örnek 3
İlk iki örnekten faydalanırsak, sonlu bir H kümesinin k1, k2, k3 ve k4 gibi dört altkümesinin hiçbirinde bulunmayan elemanların oluşturduğu kümenin eleman sayısının s(¯k1¯k2¯k3¯k4)=|H|−[s(k1)+s(k2)+s(k3)+s(k4)]+[s(k1k2)+s(k1k3)+s(k1k4)+s(k2k3)+s(k2k4)+s(k3k4)]−[s(k1k2k3)+s(k1k2k4)+s(k1k3k4)+s(k2k3k4)]+s(k1k2k3k4) eşitliği ile gösterebiliriz. Bunu kanıtlamak için H kümesinin rastgele bir x elemanını düşünelim.
- Eğer x bu alt kümelerden birinde değilse, 1 kez eşitliğin solunda 1 kez de H kümesinde sayılır.
- Eğer x bu alt kümelerden sadece birinde – örneğin k1 – ise, eşitliğin solunda sayılmaz, fakat 1 kez H kümesinde, 1 kez de k1 de sayılır. Yani toplamda 1−1=0 olup, eşitlik doğrulanır.
- Eğer x bu alt kümelerden sadece ikisinde – örneğin sadece k1 ve k2 de – ise, eşitliğin solunda sayılmaz, fakat 1 er kez H, k1, k2 ve k1k2 kümelerinde sayılır. Yani toplamda 1−[1+1]+1=(20)−(21)+(22)=0 olup, eşitlik doğrulanır.
- Eğer x bu alt kümelerden sadece üçünde – örneğin sadece k1, k2 ve k3 te – ise, eşitliğin solunda sayılmaz, fakat 1 er kez H, k1, k2, k3, k1k2, k1k3, k2k3 ve k1k2k3 kümelerinde sayılır. Yani toplamda 1−[1+1+1]+[1+1+1]−1=(30)−(31)+(32)−(33)=0 olup, eşitlik doğrulanır.
- Eğer x bu alt kümelerden hepsinde ise, eşitliğin solunda sayılmaz, fakat eşitliğin sağındaki 16 kümenin her birinde 1 er kez sayılır. Yani toplamda 1−[1+1+1+1]+[1+1+1+1+1+1]−[1+1+1+1]+1=(40)−(41)+(42)−(43)+(44)=0 olup, eşitlik doğrulanır.
Böylece eşitliğin her iki tarafının da herhangi bir x elemanını eşit biçiminde saydığını göstererek eşitliğin doğru olduğunu kanıtlamış olduk.
Artık içerme dışarma prensibi için genel bir teorem verebiliriz. Öncelikle bir H kümesi ile onun belli koşullarını taşıyan k1,k2,...,kn alt kümeleri için birkaç gösterim hakkında bilgi verelim. H kümesinin eleman sayısını |H|=S ile, 1≤i≤n olmak üzere, ki alt kümesinin eleman sayısını da s(ki) ile gösterelim. i,j∈{1,2,...,n} ve i≠j olmak üzere, s(kikj) ile ki ve kj koşullarını taşıyan elemanlarının sayısını gösterelim. (kikj ile bu iki kümenin kesişimini ifade ettiğimizden diğer koşullarla birlikte düşünüldüğünde bu kümede diğer bazı koşulları sağlayan elemanların da bulunabileceğine dikkat etmek gerekir.) Benzer biçimde 1≤i,j,t≤n birbirinden farklı tam sayıları için s(kikjkt) ile bu üç koşulun kesişim kümesinin eleman sayını ifade edelim (bu kümede de diğer bazı koşullar yer alabilir). Son olarak s(¯k1¯k2¯k3...¯kn)=¯S ile bu koşulların hiçbirini sağlamayan elemanların sayısını ifade edelim.
Teorem
Eleman sayısı S olan bir H kümesinin 1≤i≤n için birbirinden farklı ki alt kümelerinden hiçbirinde yer almayan elemanlarının sayısını ¯S=s(¯k1¯k2¯k3...¯kn) ile gösterirsek ¯S=S−[s(k1)+s(k2)+⋅⋅⋅+s(kn)]+[s(k1k2)+s(k1k3)+⋅⋅⋅+s(k1kn)+s(k2k3)+⋅⋅⋅+s(kn−1kn)]−[s(k1k2k3)+s(k1k2k4)+⋅⋅⋅+s(k1k2kn)+s(k1k3k4)+⋅⋅⋅+s(k1k3kn)+⋅⋅⋅+s(kn−2kn−1kn)]+⋅⋅⋅+(−1)ns(k1k2...kn) veya ¯S=S−∑1≤i≤n[s(ki)]+∑1≤i<j≤n[s(kikj)]−∑1≤i<j<t≤n[s(kikjkt)]+⋅⋅⋅+(−1)ns(k1k2...kn) olur.
Kanıt:
Tümevarım yöntemiyle bir kanıt verilebilir. Fakat yukarıdaki örneklerde kullandığımız kanıtların benzerini yapacağız. H kümesinin bir x elemanı bu alt kümelerden hiçbirinde değilse, eşitliğin solunda ¯S ve sağında S içinde 1 er kez sayılırken diğer kümelerde sayılmazlar. Böylece eşitlik bu durumda sağlanır. Diyelim ki x elemanı verilen alt kümelerden r tanesinin elemanı olsun. Bu durumda eşitliğinde solunda bu eleman sayılmaz. Fakat
- Bir kez S de sayılır.
- r kez ∑1≤i≤n[s(ki)] de sayılır.
- (r2) kez ∑1≤i<j≤n[s(kikj)] de sayılır. (r alt kümeden seçilen 2 alt kümenin kesişimleri)
- (r3) kez ∑1≤i<j<t≤n[s(kikjkt)] de sayılır. (r alt kümeden seçilen 3 alt kümenin kesişimleri)
................................................ - (rr)=1 kez ∑s(ki1ki2ki3...kir) de sayılır.
Sonuç olarak x elemanı eşitliğin sağında (binom açılımı gereği) 1−r+(r2)−(r3)+⋅⋅⋅+(−1)r(rr)=[1+(−1)]r=0 kez sayılır.
Böylece eşitliğin herhangi bir x elemanını her iki tarafında da eşit saydığını göstermiş oluruz.
Farklı örneklere geçmeden önce gösterim biçimi olarak S0=S S1=[s(k1)+s(k2)+⋅⋅⋅+s(kn)] S2=[s(k1k2)+s(k1k3)+⋅⋅⋅+s(k1kn)+s(k2k3)+⋅⋅⋅+s(kn−1kn)] ve genel olarak Sk=∑s(ki1ki2ki3...kir),(1≤r≤n) seçersek ¯S=S0−S1+S2−S3+⋅⋅⋅+(−1)nSn biçimini alır.
Örnek 5
x1, x2, x3 ve x4 doğal sayıları için x1+x2+x3+x4=15 ve xi≤6 (i∈{1,2,3,4}) koşullarını sağlayan kaç farklı (x1,x2,x3,x4) sıralı dörtlüsü vardır?
Çözüm
Tekrarlı gruplandırma (kombinasyon) gereği sadece x1+x2+x3+x4=15 eşitliğini sağlayan (15+4−14−1)=(183) kadar sıralı dörtlü yazılabilir. Diğer koşulu sağlamak için ki alt kümesi xi≥7 olacak biçimde tanımlayalım. Simetri gereği s(k1)=s(k2)=s(k3)=s(k4) olacaktır. ki alt kümesinin eleman sayısını bulmak için xi değerini 7 den başlatmamız gerekir. Böylece x1+x2+x3+x4=8 denkleminin çözüm sayısı s(k1)=(8+4−14−1)=(113) olur. Böylece, S1=4⋅(113) olur. Benzer biçimde x1 ve x2 değerlerinin her ikisini de 7 den başlatırsak, s(k1k2) değeri x1+x2+x3+x4=4 denkleminin çözüm sayısı olur. Böylece, s(k1k2)=(1+4−14−1)=(43) olurken, S2=(42)⋅(43) olur. Ayrıca, xi değerlerinden üçünü birden 7 den başlatamayacağımızdan s(kikjkt)=0 ve s(k1k2k3k4)=0 dır. O halde istenilen koşulları sağlayan dörtlülerin sayısı s(¯k1¯k2¯k3¯k4)=S0−S1+S2−S3+S4=(183)−4⋅(113)+(42)⋅(43)−0+0=180 bulunur.
Örnek 6 (Örten Fonksiyon Sayısı)
m≥n olmak üzere, A={a1,a2,⋅⋅⋅,am} ve B={b1,b2,⋅⋅⋅,bn} sonlu kümelerinde A dan B ye kaç farklı örten fonksiyon tanımlanabilir?
Çözüm:
f:A→B olacak biçimde A dan B ye nm farklı f fonksiyonunun tanımlanabileceğini biliyoruz. Bu durumda S=S0=nm olsun. 1≤i≤n olmak üzere A dan B ye tanımlı tüm fonksiyonlar kümesinin bi elemanını içermeyen alt kümesini ki olarak tanımlayalım. Bu durumda ki kümesindeki fonksiyonların değer kümesinde bi elemanı yer almaz. Böylece s(¯ki), değer kümesinde bi elemanı bulunan fonksiyonların sayısını vereceğinden, A dan B ye tanımlı örten fonksiyon sayısı s(¯k1¯k2⋅⋅⋅¯kn) olur. Dikkat edilirse B kümesinden bi elemanını çıkardığımız için s(ki)=(n−1)m dir. Benzer biçimde 1≤i<j≤n olmak üzere, bi ve bj elemanlarını değer kümesinde içermeyen fonksiyon sayısı s(kikj)=(n−2)m dir. Böylece S1=[s(k1)+s(k2)+⋅⋅⋅+s(kn)]=n⋅(n−1)m ve S2=[s(k1k2)+⋅⋅⋅+s(kn−1kn)]=(n2)⋅(n−2)m dir. Genel olarak, 1≤r≤n olmak üzere, Sr=∑1≤i1<i2<⋅⋅⋅<ir≤ns(ki1ki2⋅⋅⋅kir)=(nr)⋅(n−r)m dir. Bu durumda A dan B ye örten fonksiyon sayısı s(¯k1¯k2⋅⋅⋅¯kn)=S0−S1+S2−S3+⋅⋅⋅+(−1)nSn=nm−(n1)⋅(n−1)m+(n2)⋅(n−2)m−(n3)⋅(n−3)m+⋅⋅⋅+(−1)n⋅(n−n)m=n∑i=0(−1)i(ni)(n−i)m olarak bulunur.
Örneğin 4 elemanlı bir A kümesinden 3 elemanlı bir B kümesine tanımlanabilecek örten fonksiyon sayısı m=4 ve n=3 için s(¯k1¯k2¯k3)=S0−S1+S2−S3=3∑i=0(−1)i(3i)(3−i)4=34−(31)⋅24+(32)⋅14−(33)⋅0=36 olur.
Örnek 7 (Evli Çiftler)
4 evli çift yuvarlak bir masa etrafında herhangi karı-koca yanyana gelmeyecek biçimde kaç farkı biçimde oturabilir?
Çözüm:
Öncelikle 1≤i≤4 olmak üzere, ki ile i. karı-kocanın yanyana oturduğu durumları ifade edelim. Bu durumda bunları 1 kişi gibi sayıp, toplamda 7 kişiyi yuvarlak bir masa etrafında sıralamış oluruz. Tabii karı-kocanın kendi arasındaki 2 farklı biçimde yer değiştirme durumlarını da göz önüne almamız gerekir. O halde s(ki)=2⋅(7−1)!=2⋅6! olur. Bu durumda S1=(41)⋅2⋅6! dir. Benzer biçimde 2 çiftin birlikte oturduğu durum sayısı S2=(42)⋅22⋅5! olur. 3 çiftin yanyana oturduğu durum sayısı S3=(43)⋅23⋅4! ve tüm çiftlerin yanyana oturduğu durum sayısı S4=(44)⋅24⋅3! dir. Ayrıca koşulsuz bu 8 kişinin yuvarlak masada oturma sayısı da S0=7! dir. O halde, s(¯k1¯k2¯k3¯k4)=S0−S1+S2−S3+S4=7!−(41)⋅2⋅6!+(42)⋅22⋅5!−(43)⋅23⋅4!+(44)⋅24⋅3!=5040−5760+2880−768+96=1488 bulunur.
Kaynakça: Ralph P. Grimaldi, Discrete and Combinatorial Mathematics (5th Edition)